- καρβίδια
- Ενώσεις του άνθρακα με ηλεκτροθετικά στοιχεία, κυρίως μέταλλα και ορισμένα αμέταλλα. Διακρίνονται ανάλογα με τον τύπο του χημικού δεσμού σε τρεις ομάδες. Τα ιοντικά κ. σχηματίζονται από τα ισχυρά ηλεκτροθετικά μέταλλα, όπως είναι τα κ. των αλκαλίων (LiC2 και Na2C2), των μετάλλων των αλκαλικών γαιών (MgC2,CaC2, SrC2), των σπάνιων γαιών (YC2, LaC2) και των ακτινίδων (ThC2). Τα ομοιοπολικά κ. έχουν τυπικό παράδειγμά τους το κ. του πυριτίου (SiC) και του βορίου (B4C)· τα κ. της ομάδας αυτής παρουσιάζουν μεγάλη χημική αδράνεια και θερμική αντίσταση, μεγάλο βαθμό σκληρότητας και είναι ημιαγωγοί. Τα μεταλλικά κ., τέλος, σχηματίζονται συνήθως ως ενδιάμεσες φάσεις ατόμων του άνθρακα και βρίσκονται σε κοιλότητες του μεταλλικού πλέγματος των στοιχείων μεταπτώσεως· έχουν μεγάλη σκληρότητα και αντοχή στη φθορά, σχεδόν μηδενική ελαστικότητα στις συνηθισμένες θερμοκρασίες και είναι όλα καλοί αγωγοί. Τα κ. παρασκευάζονται συνήθως με θέρμανση μείγματος μετάλλου και σκόνης άνθρακα σε αδρανές αναγωγικό αέριο ή με τήξη του μετάλλου και ταυτόχρονη ανθράκωση (MeO + 2C → MeC + CO, σε θερμοκρασίες 1.500-2.000°C). Από τα ιοντικά κ., πολύ σημαντικό είναι το ανθρακασβέστιο, που χρησιμοποιείται για τη βιομηχανική παρασκευή του ακετυλενίου. Τα κ. χρησιμοποιούνται στην κατασκευή θερμαντικών στοιχείων για κλιβάνους, ως προστατευτικά περιβλήματα θερμοστοιχείων, στην κατασκευή σκληρών μεταλλικών κραμάτων, υλικών τριβής, σωληνώσεων και δικτύου αντιδραστήρων, ρεζίστορ και διαφόρων στοιχείων στις συσκευές ημιαγωγών κ.ά.
Dictionary of Greek. 2013.